ถ้าดวงอาทิตย์ไม่ใช่สมาชิกของระบบดาวคู่หรือระบบดาวหลายดวง แสดงว่าเป็นดาวฤกษ์ส่วนน้อย แต่ถ้าดวงอาทิตย์มีคู่เคียง ไม่มีใครในหลายพันปีแห่งการสังเกตพบมัน มันต้องทั้งห่างไกลและมืดมน การค้นหาคู่หูสุริยะดังกล่าวกำลังอยู่ในระหว่างดำเนินการในเบิร์กลีย์ รัฐแคลิฟอร์เนีย Richard Muller, Jordin Kare และ Carl Pennypacker จาก Lawrence Berkeley Laboratory กำลังใช้กล้องโทรทรรศน์ที่หอดูดาว Leuschner ของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียบนเนินเขา Berkeley และเพิ่งเสร็จสิ้น ข้อสังเกตชุดแรก
พวกเขาเรียกดาวเนเมซิสที่เป็นสหายสมมุติ
ตามชื่อเทพีแห่งความพินาศของกรีก แรงกระตุ้นในการค้นหาดาวฤกษ์ดังกล่าวในขณะนี้และเหตุผลของชื่อมาจากซากดึกดำบรรพ์ หลักฐานที่รวบรวมมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ดูเหมือนจะแสดงให้เห็นถึงการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของสายพันธุ์ชีวภาพในช่วงเวลา 26 ล้านปี ทำไมสิ่งนี้จะเกิดขึ้น? ทฤษฎีหนึ่งแนะนำว่าการเปลี่ยนแปลงในสภาพความเป็นอยู่เกิดขึ้นจากดาวหางที่พุ่งชนโลกหลังจากการเคลื่อนที่ของพวกมันถูกเปลี่ยนโดยแรงกระตุ้นเนื่องจากการผ่านของกรรมตามสนอง (SN: 4/21/84, p. 250)
…
จากกฎของเคปเลอร์ การคำนวณแสดงให้เห็นว่าในวงโคจร 26 ล้านปี แกนกึ่งเอกของวงโคจรของเนเมซิสจะต้องมากกว่า 88,000 เท่าของโลก เมื่อเพิ่มเป็นสองเท่าจะให้แกนหลัก 2.8 ปีแสงหรือมิติที่ยาวที่สุดของวงโคจรของดาวฤกษ์ นั่นทำให้มันอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์มากกว่าดาวที่รู้จัก ดังนั้นซวยควรแสดงพารัลแลกซ์ที่ใหญ่กว่าที่รู้จักในตอนนี้
UPDATE | 3 ธันวาคม 2554
มองหาเพื่อนที่เป็นกันเอง
นักวิทยาศาสตร์เคยคิดว่าดวงอาทิตย์อาจมีพี่น้องที่เป็นตัวเอก
เพียงสองเดือนหลังจากScience Newsนำเสนอคู่หูที่เป็นตัวเอกที่เสนอชื่อ Nemesis เรื่องราวติดตามผลชี้ไปที่เอกสารชุดหนึ่งที่บอกว่าทฤษฎีนี้น่าจะ “ถ่ายทำได้ดีทีเดียว” และภาพที่ถ่ายได้ค่อนข้างดีคือสถานะของแนวคิดนี้ในปัจจุบัน หากยังไม่ตายสนิท การค้นหาหลายครั้งได้ตัดความเป็นไปได้ที่วัตถุระบบสุริยะขนาดเท่าดาวที่มองไม่เห็นออกไป และคนส่วนใหญ่ไม่คิดว่าเหตุการณ์การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่จะเกิดขึ้นเป็นระยะๆ อีกต่อไป
แต่บทความที่ตีพิมพ์เมื่อต้นปีนี้ในวารสาร Icarus ได้กระตุ้นความสนใจในสหายสุริยะที่ต่างออกไป นักวิจัยสองคนจากมหาวิทยาลัยลุยเซียนาแห่งลาฟาแยตรายงานว่าดาวเคราะห์ที่มีมวลมากถึงสี่เท่าของดาวพฤหัสบดีอาจอาศัยอยู่ในเมฆออร์ตซึ่งเป็นที่เก็บดาวหางน้ำแข็งที่ขอบของระบบสุริยะ ไม่เหมือนกับกรรมตามสนอง ร่างกายนี้ – ขนานนาม Tyche สำหรับ “โชคดี” – จะเป็นมิตรมากกว่าความคลั่งไคล้ มวลของ Tyche จะน้อยลง และวงโคจรของดาวเคราะห์เป็นวงกลมมากขึ้น ทำให้ปฏิสัมพันธ์ใดๆ กับโลกห่างไกลจากความหายนะ และแทนที่จะเหวี่ยงดาวหางทำลายล้างมายังโลกซึ่งพวกเขาสามารถกำจัดรูปแบบชีวิตบนบกได้ Tyche ก็แค่เลี้ยงร่างกายเข้าไปในวงโคจรที่ไม่สุ่มซึ่งนักวิจัยบางคนเชื่อว่าพวกเขาสังเกตเห็นท่ามกลางดาวหางคาบยาว
ยังไม่มีการค้นพบผู้สมัครที่แข็งแกร่งของ Tyche แต่ข้อมูลจาก Wide-Field Infrared Survey Explorer ซึ่งเป็นดาวเทียมที่สามารถตรวจจับวัตถุดังกล่าวได้ ได้รับการวางแผนสำหรับการปล่อยในฤดูใบไม้ผลิ แค็ตตาล็อกอาจมีการตรวจพบหลายร้อยล้านครั้งซึ่งจะใช้เวลาหลายเดือนหรือหลายปีในการกลั่นกรอง Davy Kirkpatrick นักวิทยาศาสตร์ภารกิจของ WISE กล่าว —เอลิซาเบธ ควิลล์
แนะนำ : รีวิวหนังไทย | คู่มือพ่อแม่มือใหม่ | แม่และเด็ก | เรื่องผี | แคคตัส กระบองเพชร
