รังสีรักษามีบทบาทสำคัญในการจัดการมะเร็งเต้านม หลังการผ่าตัดเก็บเต้านม ซึ่งเนื้องอกจะถูกเอาออกโดยเหลือเนื้อเยื่อเต้านมที่แข็งแรงไว้ให้มากที่สุด การฉายรังสีทั่วเต้านมเป็นขั้นตอนติดตามผลมาตรฐาน ในบางกรณี การฉายรังสีบริเวณต่อมน้ำเหลืองและ/หรือการเพิ่มช่องเนื้องอกก็ดำเนินการเช่นกัน ในขณะที่อัตราการรอดชีวิตดีขึ้นสำหรับผู้ป่วยมะเร็งเต้านมในระยะเริ่มต้น สิ่งสำคัญคือต้องพิจารณา
ภาวะแทรกซ้อน
ระยะยาวที่อาจเกิดขึ้นสำหรับผู้ที่เข้ารับการรักษาด้วยรังสีดังกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การฉายรังสีที่เต้านมด้านซ้ายมีความท้าทายเนื่องจากมีความเป็นไปได้ในการส่งยาไปยังหัวใจและความเสี่ยงที่ตามมาของภาวะแทรกซ้อนทางหัวใจในระยะยาว วิธีหนึ่งในการลดความเสี่ยงนี้คือการใช้เทคนิคการกลั้นลมหายใจ
แบบลึก (DIBH) ซึ่งจะแยกโครงสร้างหัวใจออกจากปริมาตรเป้าหมายและช่วยลดปริมาณการเต้นของหัวใจ การบำบัดด้วยโปรตอนยังสามารถใช้เพื่อช่วยลดปริมาณการเต้นของหัวใจ เนื่องจากโปรตอนกำหนดเป้าหมายไปที่เนื้องอกที่มีความสอดคล้องกันสูงในขณะที่ให้ปริมาณรังสีเกือบเป็นศูนย์ไป
ยังโครงสร้างส่วนปลาย นักวิจัยเสนอว่าการรวมสองเทคนิคเข้าด้วยกันสามารถลดปริมาณการเต้นของหัวใจลงได้อีก เนื่องจากการศึกษาก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการบำบัดด้วยโปรตอนด้วย DIBH นั้นหายาก พวกเขาได้ทำการเปรียบเทียบโฟตอน กับโปรตอน ในผู้ป่วย 10 ราย โดยรายงานการค้นพบของพวกเขา
การเปรียบเทียบปริมาณการศึกษารวมผู้ป่วย 10 รายที่เป็นมะเร็งเต้านมด้านซ้ายที่ได้รับรังสีซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาแบบสงวนเต้านม ทั้งหมดได้รับการผ่าตัดก้อนเนื้อออก เก้ารายยังมีการตรวจชิ้นเนื้อต่อมน้ำเหลืองเซนทิเนล และอีกหนึ่งรายได้รับการผ่าต่อมน้ำเหลืองที่รักแร้ จากนั้นผู้ป่วยทุกราย
ได้รับโฟตอน DIBH ที่มีลำแสงคู่ขนานสองลำตรงข้ามที่ใช้ในการฉายรังสีเต้านมทั้งหมด ผู้ป่วยส่วนใหญ่ยังได้รับการเพิ่มขนาดยาไปยังโพรงเนื้องอกและหากจำเป็น การฉายรังสีที่ต่อม นักวิจัยยังได้จัดทำแผนการรักษาสำหรับการรักษาด้วยโปรตอนแบบกระจายสองเท่าด้วย DIBH โดยใช้ปริมาณเป้าหมาย
ทางคลินิก
ที่ปรับให้ตรงกับแผนโฟตอนที่ได้รับ โดยใช้แผนโฟตอนของผู้ป่วยแต่ละรายเป็นตัวควบคุมสำหรับแผนโปรตอน พวกเขาตรวจสอบขนาดยาไปยังหน่วยย่อยของหัวใจจำนวนหนึ่ง รวมทั้งหัวใจทั้งหมด ช่องซ้าย (LV) หลอดเลือดหัวใจด้านซ้าย (LCA) หลอดเลือดหัวใจด้านขวา (RCA) ด้านซ้าย
หลอดเลือดหัวใจ และหลอดเลือดหัวใจส่วนหน้าซ้ายจากมากไปน้อย (LAD) แผนทั้งสองประเภทให้การครอบคลุมเป้าหมายที่เพียงพอ แต่โปรตอน DIBH ลดขนาดลงอย่างมากต่อโครงสร้างหัวใจเมื่อเทียบกับโฟตอน DIBH ซึ่งรวมถึงการลดลงของ: ปริมาณเฉลี่ยต่อหัวใจ ปริมาณเฉลี่ย ค่าเฉลี่ย ปริมาณสูงสุด
และครึ่งหนึ่งสูงสุด ทีมงานชี้ให้เห็นว่าปริมาณเฉลี่ยที่ต่ำกว่าสำหรับทั้งหัวใจ อาจนำไปสู่การลดลงของอัตราการเสียชีวิตจากโรคหัวใจในระยะยาวอย่างน้อย 7% ปริมาณเฉลี่ย นั้นต่ำอยู่แล้วสำหรับโฟตอน ดังนั้นจึงไม่ทราบนัยสำคัญทางคลินิกของการลดปริมาณเพิ่มเติมต่อโครงสร้างเหล่านี้ด้วยโปรตอน
เพิ่มการป้องกันปอดโรคปอดอักเสบจากรังสี (การอักเสบของปอดที่เกิดจากการฉายรังสี) เป็นอีกประเด็นหนึ่งที่น่ากังวลเมื่อวางแผนการรักษาด้วยรังสีเต้านม นักวิจัยสังเกตว่าโปรตอน DIBH ลดขนาดยาลงไปยังปอดข้างซ้ายอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับโฟตอน DIBH ปริมาณรังสีปอดซ้ายเฉลี่ยลดล
งจาก 8.04 เป็น 2.28 Gy ในขณะที่ปริมาตรที่ได้รับ 20 Gy และ 5 Gy ลดลง 13% และ 17% ตามลำดับ ในทางคลินิก ปริมาณรังสีปอดที่ลดลงจากการรักษาด้วยโปรตอนอาจมีประโยชน์ในระยะยาว การศึกษายังพบว่าการรักษาด้วยโปรตอนช่วยลดปริมาณรังสีสูงสุดที่เต้านมด้านขวา แม้ว่าผลลัพธ์จะไม่มีนัยสำคัญ
แม้จะมี
ความเสี่ยงสูงที่จะล้มเหลว การทำงานกับสตาร์ทอัพอาจเป็นประสบการณ์ที่ทำให้ดีอกดีใจ เราได้ทำงานร่วมกับบริษัทต่างๆ ที่อยู่บนขาสุดท้าย โดยพยายามดิ้นรนเพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ต้นแบบเบื้องต้น และรู้สึกพึงพอใจที่ได้เห็นผลิตภัณฑ์เหล่านี้ออกสู่ตลาดในอีก 2 ปีต่อมา ความตื่นเต้นของเทคโนโลยีใหม่
ตลาดใหม่ ก้าวที่ก้าวล้ำของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ และผู้คนที่มีความมุ่งมั่นและไม่กระตือรือร้นที่ต้องการเปลี่ยนแปลงโลกรวมกันเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมือนใคร ใครจะไม่อยากมีส่วนร่วมในเรื่องนั้น?ทางสถิติก็ตาม นักวิจัยทราบว่าปริมาณโปรตอนทางผิวหนังสูงกว่าการรักษาด้วยโฟตอนเล็ก
“โปรตอน DIBH ลดปริมาณรังสีต่ออวัยวะสำคัญที่มีความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับโฟตอน DIBH ในผู้ป่วยที่ต้องใช้รังสีทั้งเต้านมและ/หรือการฉายรังสีที่โหนกแก้ม” นักวิจัยสรุป “นี่อาจเป็นมาตรฐานการดูแลใหม่ในอนาคต เนื่องจากมีประโยชน์ทางคลินิกในระยะยาวอย่างมาก”
อย่างไรก็ตาม พวกเขาชี้ให้เห็นว่าการทำความเข้าใจความหมายทางคลินิกของข้อได้เปรียบด้านปริมาณรังสีนี้จำเป็นต้องมีการศึกษาแบบสุ่มพร้อมการติดตามผลระยะยาว นอกจากนี้ ความเป็นพิษที่คาดหวังจากการรักษาด้วยโปรตอนดังกล่าวยังคาดการณ์ได้ยากเนื่องจากขาดประสบการณ์ทางคลินิก
แต่สุดท้ายก็ไม่มีการแต่งตั้งใหม่ “เราต้องการใครสักคนที่มีภูมิหลังทางวิทยาศาสตร์ในวงกว้างซึ่งทุกคนเคารพเพื่อให้คำแนะนำแก่นายกรัฐมนตรี” เธอกล่าว “แต่นักการเมืองและประชาชนทั่วไปชอบให้กลุ่มหนึ่งตัดสินใจ ปัญหาคือคนในกลุ่มไม่รับผิดชอบอะไรเลย” การเริ่มต้นการสนทนาย้อนกลับไปในยุโรป
ได้ทำงานอย่างหนักเพื่อพยายามรวบรวมที่ปรึกษาด้านวิทยาศาสตร์ของทวีปเข้าด้วยกัน หลังจากเข้ารับตำแหน่ง เธอต้องการให้นักวิทยาศาสตร์หารือเกี่ยวกับประเด็นทางเทคนิคบางประการที่เป็นรากฐานของนโยบายของสหภาพยุโรป เพื่อดูว่าพวกเขาสามารถบรรลุฉันทามติได้ที่ไหน
credit : สล็อตเว็บตรง100 / ดูหนังฟรี / 50รับ100
